“រស់ដូចស្លាប់ ទើបហៅថាការឈឺចាប់ពិតប្រាកដ”
ពេលនោះហើយជាពេលដែលនរកស្រឡាញ់នាងខ្លាំងបំផុត នាងត្រូវទទួលទោសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ពីទង្វើរគ្មានមេត្តារបស់បិសាចកំណាចដូរ៉េនៀរ៍ ក្លូវែនន័រ ដោយគេប្រមូលយកគ្រប់យ៉ាងពីនាងសូម្បីតែខ្យល់ដង្ហើម ហើយផ្តល់មកវិញនូវភាពឈឺចាប់ ដំណក់ទឹកភ្នែក ភាពវេទនា ទាំងចិត្តនិងកាយ ដែលគ្មានថ្ងៃថមថយ មិនថានាងកំពុងតែពពោះកូនរបស់គេក៏ដោយ!
“សម្លាប់ខ្ញុំពេលនេះក៏បាន... បើសិនជាការសម្លាប់របស់ខ្ញុំអាចឲ្យលោកឈប់ឈឺចាប់” នាងងើយមុខនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហូរ...
“នាងនឹងស្លាប់តែមិនមែនពេលនេះ... តែស្លាប់បន្ទាប់ពីកូនរបស់ខ្ញុំកើតចេញមក”
“លោកដឹងហើយមែនទេ?”
“កុំគិតថា នាងមានកូនជាមួយខ្ញុំហើយនាងនឹងលែងបានភ្លក់រស់ជាតិនៃភាពឈឺចាប់នោះ” ចប់សម្តីគេក៏ឱនទៅភ្លក់រសជាតិបបូរមាត់នាងដោយខាំខ្លាំងរហូតដល់នាងស្រែកថ្ងូរឈឺចាប់...
“ត្រូវចាំថាមានកូនឬគ្មានកូនជីវិតនាងនៅតែមិនបានផ្លាស់”